U bent hier: Home > Uitgebreide informatie Berner Sennen > Gedrag en Levensruimte van de Berner Sennen

Gedrag en Levensruimte
van de Berner Sennen

Behalve als veedrijver werd de Berner Sennenhond vroeger ook heel erg gewaardeerd om zijn kwaliteiten als waakhond. Tegenwoordig wordt hij vanwege zijn aard van rustige waker her en der als gezelschapshond gehouden. Om met succes aan al die verwachtingen tegemoet te komen, moet een hond een evenwichtige aard hebben en die heeft de Berner Sennenhond bijna van nature. Terwijl hij vreedzaam in de gaten houdt wat er om hem heen gebeurt, verliest hij ook het gezin niet uit het oog. Hij heeft een bepaald gevoel voor wat zijn territorium is. Als een onbekende dit nadert, geeft de hond dat systematisch aan door een ernstig, kort blaffen. Als zijn baas thuis is, vergezelt de Berner de onbekende tot aan het huis. Hij blijft in de buurt om een oogje in het zeil te houden, dat wil zeggen om te zien hoe de bezoeker zich gedraagt.

Zijn waakinstinct is zeer uitgesproken. Hij verdedigt uit eigen beweging de eigendommen van zijn baas of de baas zelf, als hij denkt dat deze worden bedreigd. Deze neiging kan uiteraard worden versterkt door een speciale training, bijvoorbeeld door een officiële opleiding tot waak- en verdedigingshond. Daarbij moet wel onmiddellijk worden opgemerkt, dat dit voor exemplaren die niet evenwichtig van aard zijn uit den boze is, omdat ze agressief kunnen worden, maar dat geldt uiteraard niet alleen voor de Berner. In tegenstelling tot het beeld van lieve pluisbeer' dat men graag van deze hond heeft, is de Berner Sennenhond echt niet altijd even zacht. Hij heeft persoonlijkheid, nog steeds dezelfde die hij had toen hij werkhond was. Het is een trotse, indrukwekkende en betrouwbare hond, die ondanks zijn aantrekkelijke uiterlijk niet mag worden beschouwd als een speelgoedbeest.

De Berner Sennenhond joeg vroeger niet op kippen en katten. omdat zijn baas - de Zwitserse veehouder - dat nu eenmaal niet op prijs stelde. Zijn tolerantie ten opzichte van dieren rondom de boerderij heeft hij opgedaan in een langzame aanpassing aan zijn omgeving. Het is daarom onjuist te denken dat een Berner Sennenhond die van de ene dag op de andere in de stad wordt geplaatst, dezelfde aangepaste houding zal aannemen. Via zijn opvoeding zal hij in een paar maanden moeten leren wat zijn voorouders in de loop van eeuwen hebben geleerd. Als hij goed is opgevoed, blijft hij rustig als hij op het trottoir een andere hond tegenkomt, en zal hij zijn waakinstinct binnen de perken kunnen houden als er iemand op bezoek komt.

Om een Berner Sennenhond in een goede conditie te houden, mag hij niet stilzitten. Het is het beste om hem iets te laten 'doen'. Wat dat precies is, hangt van de omstandigheden af. Zo wordt hij vooral in het land van herkomst nog vaak aangespannen voor een karretje, waarop een kind de leidsels kan nemen. Ouders moeten er dan wel op letten of de hond zoiets wel aankan, en of het kind de hond niet overvraagt. Het is trouwens toch discutabel of een hond mag worden gebruikt om een karretje te trekken. Het is niet voor niets bij de wet verboden om een hond als trekhond in te zetten. Het is natuurlijk veel beter flinke wandelingen te maken met deze hond, in een omgeving waar hij naar hartelust kan rennen. Vooral voor de jonge hond is die vorm van vrijheid van grote waarde. Daarnaast is het belangrijk hem regelmatig mee te nemen voor meer dan een 'blokje om', want pas dan blijft hij echt in conditie. De Berner Sennenhond is robuust en oorspronkelijk, en daarom vooral een 'buitenhond'. Dat betekent echter niet dat hij geen beschut plekje nodig heeft als het slecht weer is. Hij mag ook niet te lang alleen blijven. Een hele dag alleen in een kennel is niets voor hem. Bovendien heeft hij veel ruimte nodig om te kunnen gaan en staan zoals hij dat wil. Als hij niet iedere dag een lange wandeling kan maken, heeft hij toch echt wel behoefte aan een tuin om zich uit te kunnen leven.

Hij moet zijn baas zien, met hem spelen en met hem op pad gaan. Als hij geïsoleerd opgroeit, wordt hij abnormaal wantrouwend en agressief. Zelfs al is hij een hond voor het hele gezin, dus geen eenmanshond, dan nog verdraagt hij het slecht als hij te vaak van eigenaar moet verwisselen. Verder is hij een fantastische kinderbeschermer. Wie een hond van deze afmeting wil aanschaffen, moet dat doen als het dier nog een pup is. Als hij dan volwassen is, weet hij hoe hij zijn gedrag in de aanwezigheid van het kind kan aanpassen.

De vacht is gemakkelijk te verzorgen en onderhouden. Elke dag tien minuten borstelen is voldoende. Als de Berner Sennenhond goed wordt verzorgd en behandeld, is het een fijne gezelschapshond. Vooral nu fokkers de wantrouwende, angstige honden die vroeger op de boerderijen voortreffelijke wakers waren, voor de fokkerij uitsluiten. Dergelijke honden zijn tegenwoordig beslist niet erg gevraagd. Ze zijn verdwenen ten gunste van honden die een aangepast gedrag vertonen en de trots van hun eigenaar zijn.

bron: mijn hond, mijn vriend